Saldırının sorunlarından diğer bölümlerin katkısına kadar, Pirlo’nun şampiyonluktaki altıncı atağıyla, bir “kaleci aranıyor” olarak Scudetto hırslarını yatıştırmaya devam etmek için ölçülü bile olsa kazanma yetersizliğini aşarak
Pirlo’nun bagajında İtalyan 1-0 başarısının olmaması, 20 sezonluk başarıdan sadece üçünün tek bir gol farkıyla geldiği genel Juventus tablosunun bir parçasıdır: Ferencvaros, Torino ve birincisi ile geri dönüş Inter ile bacak, hepsi geri dönüş. Kaçış yok: Sezon boyunca Juve, en az iki gol attığı maçları kazandı. Birinde durduğunda, sadece kaybetti (Porto) veya berabere kaldı (Crotone, Verona, Lazio, Benevento, Atalanta).
Hedefler için avlanma
–
Mesele şu ki, bu Juve, nasıl doğduğu ve şekillendiği için, kazanmak için en az iki gol atması gerekiyor. Yani güncel mesele şu oluyor: Maç başına bu iki golü kim atıyor? Ronaldo ile 1-0’dan başladığımız söyleniyor ve Trilussa’nın “tavuk ortalamasının” ötesinde rakamlar bunu doğruluyor: 27 maçta 23 gol, A’da 18’de 16. Peki diğer gol kim yapıyor? Son birkaç haftanın gerçeklerinin, ilk ve en doğal cevabın üstü çizilmesini engellediği çoktan seçmeli test: koğuştaki yoldaşlar.
Saldırı
–
Veriler her zaman tekrarlanan verilerdir: Alvaro Morata, 19 Aralık’tan beri ligde gol atamadı, 28 Kasım’dan beri Serie A’daki tek golünü attı ve neredeyse üç ay oldu; Dejan Kulusevski’nin son hedefi de iki ay önce Parma’da bu hedefe ulaştı, bu onun durumunda 25 Ekim’den beri (Verona ile) tek hedefti ve şimdiye kadar neredeyse dört ay oldu. Bu arada İtalya Kupası’nda (ancak ilk iki turda) gol atmış olmaları, değerlendirmeleri üzerlerinde fazla hareket ettirmiyor. 3 Ocak’ta Udinese ile ligde son golü atan, paradoksal bir şekilde, 40 gündür oynamayan Paulo Dybala oldu.
Diğer bölümler
–
Ama diğer bölümlerden? Gerçek şu ki, Federico Chiesa (9 gol) ve Weston McKennie’nin (4) sadece farkındalığın değil, her şeyin ötesinde enerji ve tazeliğin alevlenmeleri, Pirlo’nun sezonunun en ikna edici anlarından bazılarıyla aynı zamana denk geldi. Juve daha başarılı görünüyordu. Ocak ayında Ramsey’in birkaç kez gösterdiği, sezonun başında başka bir Bonucci çifti var ama burada başka bir konuya değiniyoruz: pasif topta bile şans ve gol üretme yeteneği. Bianconeri’nin şu anda ligdeki en üretken altıncı hücumuna sahip olduğu bir gerçektir. Ronaldo’nun son beş maçta bir golde durması, hücum eden ortak, diğer bölümlerin katkısı veya 1-0 bile kazanma yeteneği arasında şu anda bir şeyler eksik.
21 Şubat – 00:33
© YENİDEN ÜRETİM SAKLIDIR